Het Pakhuis

De foto’s zijn gemaakt door Foto Albert Overloon die de hele sloop en opbouw op de voet gevolgd heeft.

Er is heel wat veranderd in het westen van Overloon. Binnen heel korte tijd is er een nieuwe woonwijk uit de grond gestampt. De silo’s van de Boerenbond zijn voorgoed verdwenen. Piet Beurskens haalt herinneringen op aan het oude pakhuis.

‘t Pakhuus

Ik moog ‘r as klaene jòng âltied gaer kòmme. Nie alliën ’t efkes van huus af gaon was ’n avontuur, ok ’t vöruutzicht nor de ònontdekte ruumtes en ’t imposant hoëge dak hán mien groëte belangstelling. Kunstmistzek len d’r zówá tegge de spante án òpgestapeld. Veul ammonsalpieter, slakkemael en chili. Groëte vieftig kilose zek die òns pap mekkelek òphöfte en sommige onverlaote liêpe zelfs weg mit ‘ne zak ònder iederen aerm. De vierwielige wage wier räöstig mit de hând gelaaje en dè gaaf meej tied um meej ien de spelonke van ’t pakhuus te begaeve. Òp zuûk nor ònontdekte plekskes ien wá aens ’n noëdkerk was. De vondst was duk nie groët. Ik herinner meej nog ’n stukske gekleurd aardewaerk en ’n halfvol fleske bier.

As de wage gelaaje was dan nog âltied efkes nor de winkel en ’t kantoer vör de pakbon. Pap prótte dor âltied efkes beej mit Piet Royackers, de zaakvoerder. Òp de pestoer en de bankdirecteur nao, de maest ienvloedrieke mins van Loën. Heej vörzaag de boere nie alliën van advies, mar ok van krediet as de biete verdruëgd ware of de aerpel verrot. Ien de winkel wierde geholpe dör Koos van Duunhaove en kôchte weej sluëp, bessems, laers en ok ’t waekeleks bier. ’t Maeste grei ien de winkel was huusmerk van de coöperatie, de CHV. Zoë ok ’t bier, CHV bier, gebrouwe ien Lieshout en dör de machtige coörperatie onder aege label ien de merret gezet. We liête alles òpschriêve, wá ik biëstig stoer vônd, òns pap liêp mit al dè grei de winkel uut en mompelde “schriêf mar òp”. Lang heb ik gedocht dè de spulle dormit betáld ware.

Beej de CHV ien Veghel krege ze ien de gate det de schaalvergroëting beej de boere ok vroêg um ’n ândere benadering: mier grei thuus bezörge en ’t saniere van dure gebouwe ien de Brabantse dörpskerne. ’t Pakhuus wier d’n Bond of Boerenbond en de winkel kreeg ’n steeds burgerleker assortiment. De laers ware goeiekopper, mar lekte veul iër dör, sluëp hán ze òp ’n gegaeve moment alliën nog mar ien de klaene maot en ’t bier hiette vort Bavaria, wa volges òns pap mit water ángelengde CHV-pils was. ’t Absolute dieptepunt wier bereikt toen ze vort knient en gôldvisse ginge verkoëpe, uutgeraekend knient die dör de boere zó vervloekt wiere umdet ze de jòng bieteplânte en spergesstengels òpvrate. Net as òns pap vônde veul boere d’r hunne aard nie mer, reejde ze vort nor Ploë, dor waor d’n Bond nog ’n wá mier agrarisch assortiment haaj.

’t Pakhuus het inmiddels pláts gemakt vör woëningbouw en ’n zörgcentrum. ’t Torentje van de noëdkerk het ’n pletske gekrege dor waor ge vroeger aachterum kont reeje. Dor wor vroeger de kunstmistzek len, stöt nòw ’t verzörgingscentrum. Ik haop d’r as ouwere kel nie duk te komme, bliêf liever thuus, haop d’r naoit echt goêd de weg te kenne en ’t hoëge dak vien ik moi, mar vöral án de buutekânt.