Waar is de kameel?

We zitten volop in de donkere dagen voor Kerst. Het is vroeg donker en sommige mensen zijn al volop bezig met de versieringen in en om het huis. Hetty Coppis heeft bij een aantal senioren haar licht opgestoken over hoe Kerst er vroeger uitzag en er een stuk over geschreven.

Waor is de kemeel?

Ien de jaore fieftig en zaestig van de vörige eeuw wier die vraog duk gesteld. De kemeel, die eigelek thuushuurde ien de stal of de grot beej de Kerstboëm, moog dor pas ien mit Driekunninge òp 6 jannewarie. Dörum begòn ie same mit de drie Wiêze maestal ien d’n ândere hoek van de kamer òp de vensterbank. Ien de loëp van de waeke wier ie iederen dag ’n klaen stukske korterbeej gezet. ’n Moie taak vör de kiender die ’t fijn vônde um mit de gipse beeldjes uut de Kerststal te speule. Dè ging nie âltied aeve vörzichtig dus d’r sneuvelde maej ‘n schaop, d’r braok ‘ne vleugel van de engel of de kop van ‘ne herder, má mit wá liem en ’n bitje beejkleure zaagde dor hóst niks van.

’t Was nog ien d’n tied det de Kerstboëm pas op 24 dizzember gezet wier. Dorvör wier
’s middags ‘n den nó binne geslept, ien ’n âlde aerpelmând of emmer gezet en dor umhin wier ’n grot van echt grotpepier geknutseld. As alle spinne en ânder òngediert uut d’n boëm ware gekrope, wier die verder versierd. Baovenòp kwaam de piek, ze honge d’r balle, klökskes, vuggelkes, en ândere figuurkes ien allerlei kleure ien, engelehäör d’r ovverhin - wel mit handschoene án doên, want dè grei pikte verrekkes - en dan as högtepunt de kerse d’r ien. Echte kerskes, die ángestokt wiere, mit echt vuur, dus d’r mòs goêd ovver naogedocht worre wor die precies kwame, zódet d’n boëm nie per ongeluk ien de fik zeuj vliêge. ’t Kiendje Jezus laag nog nie ien zien kribke, die moog ‘r pas ien as de femilie trug kwaam uut de Nachtmis, die um 12 uur ’s nâchs begon.
Òp Kersmis zelf ’s maerges gonge ze wer um 6 uur nó de Dageraadsmis en dan ’s middags goêd aete, rundssoep, ’n knientje ien ’t zoer, sneejboëne mit witte boëne en riestepap mit pruume en tuttifrutti. De kefees en winkels ware dicht en iederiën was thuus.

Ge kunt ‘r òw ien dizzen tied hiëlemól niks mer beej vörstelle. De winkels ligge half oktoëber al vol kerstgrei, d’n boëm stöt al vördet Sinterklaos wer nó Spanje is vertrokke, d’r ligge cadeautjes ònder d’n boëm, krânse òp de vördeur, verlichte rendiere of ‘ne kerstman ien ’n sleej baovenòp de graas, flikkerende lempkes án de geut, zóveul aete dè ge d’r drie daag van mòt beejkòmme, kortum, d’r is in de loëp van de tied nogal wá verânderd. Baeter of slechter? Ik wiët ’t nie, ‘t is ien ieder geval hiël anders.

De kersttied, vör d’n iëne ’n tied van bezinning, vör d’n ândere ’n gezellig femiliefeest of juust ‘ne tied waorien ge ’t gemis van bepólde minse hiël aerg vuult.
Weej wense òw in ieder geval ’ne zalige, vroleke, gezellige, fijne, spirituiële, gelukkige Kersmis, of dè nou mit of zonder kemeel is!