Skip to main content

't Lóns volkslied

De foto’s zien gemakt dör Albert Hendriks.

't Lóns volkslied

Ien de uutgave van ‘Ons Eigen Erf’ van 14 augustus 1948 löt de redactie mit groëte vreugde en trots wiëte dè Loën zien aege volkslied het. De maker dorvan is Eduard Janssen. Heej is ien 1879 ien Loën gebaore en ien 1894 nor Nimwaege verhuusd. Ien ’t artikel vertelt heej det ie zich nog steeds verbônde vuult mit Loën. Ok al is heej al mier as fieftig jaor uut zien geboortedörp weg, heej het nog steeds ’n groëte liefde vör en dierbare herinneringe án ’t dorp van zien kienderjaore. As heej nó d’n oërlog de verwoestinge van ‘t dörp ziet, rakt um dè diep. Tegeliekertied ziet heej ok de gemaenschapszin, de verbondenheid en de samewerking van de Lónders um Loën wer tot bloei te brenge. Dit alles het um geïnspierierd tot ’t schriêve van dit volkslied, det as titel ’t Gemaenschapslied mitkreeg. Heej hopt dat de ienwoëners van Loën ’t zun zinge beej diverse gelegenhede as symbool van broederschap en as uuting van laeveswermte en bleejdschap. Zóas heej zelf zet: “Het lied bindt samen, het lied stuwt de gedachte omhoog, het lied begeestert”.

Op verzuûk van de Bonte Aovend commissie van carnavalsvereniging de Huibuuke vertált Theo van den Berg ien 1995 ’t lied ien ’t Lóns.

Overloons volkslied SN

 

Lónse vertaling

Daar is maar een plek op de aarde
Waar zo de wind waait over het land
Waar zo de zon schijnt in de gaarde
En regen ruist op boom en plant
Dat is de grond waar ik op woon
Dat is mijn eigen Overloon    bis

Daar is maar een plek op de wereld
Waar zo de dauw daalt over het  veld
Waar zo de weide zijn bepereld
Met bonte bloemen ongeteld
Dat is de grond waar ik op woon
Dat is mijn eigen Overloon    bis

Daar is maar een plek in den lande
Waar ik het allerliefst verwijl
Waar ik werke wil met hoofd en handen
Aan aards geluk en eeuwig heil
Dat is de grond waar ik op woon
Dat is mijn eigen Overloon   bis

Daar is maar een wens in mijn leven
Die al mijn doen en denken leidt
Dat al mijn strijd en al mijn streven
Mag uitgaan naar verbondenheid
Mij thuis te voelen in de woon
Van de gemeenschap Overloon   bis

 

 

D’r is mar iën pláts òp de aarde
Wor zó de wiend waeit ovver ’t lând
Wor zó de zòn schient ien d’n boggerd
En raegen ruûst òp boëm en plânt
Dè is de grônd wor ik òp woën
Dè is mien aege dörp Loën   bis

D’r is mar iën pláts òp de waereld
Wor zó de dauw kumt ovver ’t veld
Wor zó de weie stón te pronke
Mit bonte bluumkes ongeteld
Dè is de grônd wor ik òp woën
Dè is mien aege dörp Loën   bis

D’r is mar iën pláts ien d’n lande
Wor ik ’t allerliefste bin
Wor ik án aards en eeuwig welzien
Steeds werke wil mit goeie zin
Dè is de grônd wor ik òp woën
Dè is mien aege dörp Loën   bis

D’r is mar iën wens ien mien laeve
Die al mien doên en dinke leidt
Dè mien verlange en mien straeve
Mug uutgaon nor verbondenheid
Meej thuus te vuule ien de woën
Al van mien dierbaar dörp Loën  bis

 

Archief

Iedere drie mónd hebbe weej 'n ânder thema mit beejbehuurende tekste en foto's. 't Thema het âltied betrekking òp wat 'r laeft ien Loën, mit foto's van Lónse minse of dinger. 'n Thema gemist of nog 's iets truglaeze? Ien 't archief wört alles bewaard. Klik òp iën van de onderwerpe ien de liest um mier te ziên en te laeze.